| Канстанцін Езавітаў
|
 Канстанцін Езавітаў.
|
| Нараджэнне
|
17 лістапада 1893 году
Дзьвінск, Расейская імпэрыя
|
| Смерць
|
23 траўня 1946 году (52 гады)
Мінск, БССР
|
| Грамадзянства
|
| Беларусь
|
| Род дзейнасці
|
| Палітык, вайсковец, перакладнік, публіцыст, пэдагог
|
Канстанцін Езавітаў — беларускі палітычны, грамадзкі і ваенны дзяяч, публіцыст, перакладнік, пэдагог.
|
Пярун, наш Бацька! Ясны Божа грому,
Даруй нам!.. Жрацы Хрыста нас ашукалі,
Мы бязьвінны! - Мы табе малілісь, Залатому,
Нас мячамі ксьцілі і ў вадзе купалі.
Каб мы не чапалі белых сцен Цар-Града,
І каб коні нашы не тапталі вуліц Рыма,
Каб у гневе правым не скрышылі мы Варага-гада, -
нас зачаравалі зьяньнямі прастолаў, у золаце дзьвярыма.
Волю ў нас скавалі, розум атруцілі...
Сьвятой помсты ўцеху нам забаранілі...
Як краты,мы сьлеплі, мечы апусьцілі,
Для ўладык-чужынцаў мы рабамі былі...
Але ў душах нашых, у сьвятых глыбінах,
Дзе таймна мроіць Прадчуцьцё Парог,
мы пабудавалі Твой Аўтар ў нізінах, -
там Ты жыў ў пашане, як наш стары Бог.
Блізіцца дзень помсты... Дай нам, Божа, сілы!
Мы для Сьветлай Помсты здаўна куем меч.
Памажы пярун, нам, Бог наш Грозны, Мілы,
Цяць галовы гадам ад чванлівых плеч. — Малітва Пяруну
|
- — (14.2.1925; часопіс "Крывіч")
Лагатып Вікіпедыі
.png)
