Ігар Марзалюк

З пляцоўкі Wikiquote
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Ігар Марзалюк
Нараджэнне
11 верасня 1968 (51 год)
Краснаполле, Краснапольскі раён, Магілёўская вобласць, БССР, СССР

Грамадзянства
Беларусь
Род дзейнасці
Палітык, гісторык, выкладчык

Ігар Аляксандравіч Марзалюк — беларускі гісторык і археолаг. Дзяржаўны дзеяч.

Цытаты[правіць]

  •  

Гістарычны факт — гэта фрагмент рэальнасці, а не мастацкі вобраз ці мроя ў галаве даследчыка, таму крыніцазнаўчая карэктнасць мусіць быць важнейшым момантам для кожнага з нас. Глыбока перакананы ў неабходнасці выкарыстоўваць у навуковых даследаваннях адэкватную гістарычную тэрміналогію і гістарычную лексіку, а не ўласныя новатворы, хай сабе і прадыктаваныя самымі патрыятычнымі пачуццямі. Яшчэ можна змірыцца з ужываннем такой мадэрнізаванай анамастыкі, як Кастусь Астрожскі і Іван Жахлівы ў папулярызатарскіх дзіцячых часопісах, кшталту “Бярозкі”. Але, калі тое ж самае робіцца прафесійнымі гісторыкамі ў навуковых публікацыях, то, прынамсі, карціць запытацца ў якой старабеларускай крыніцы яны “знайшлі”, што Канстанціна Астрожскага хто небудзь зваў “Кастусём” ці Івана Грознага “Жахлівым”? Апошняга ў эпісталярных крыніцах беларуская шляхта называла альбо Маскоўскім, альбо Тыранам, але нідзе – Жахлівым. У поўнай ступені тое ж самае тычыцца пасмяротнага выпісвання “нацыянальных” пашпартаў гістарычным асобам, прыпісванне ім сваіх думак, пачуццяў і меркаванняў, якія ніякім чынам не падмацоўваюцца крыніцамі.

"Да пытання пра навуковасць новай беларускай медыевістыкі" // Гістарычны Альманах. Выпуск 4, 2001.
  •  

Я выступаю за смяротнае пакаранне. Я выступаю катэгарычна супраць абортаў. Я катэгарычна супраць прапаганды гомасексуалізму. Я не лічу, што перверсія і дэвіяцыя павінны лічыцца нормай. Я хрысціянін, я за традыцыйную, нармальную сістэму каштоўнасцей. Я хачу, каб Беларусь заставалася цэнтрам нармальнай хрысціянскай ідэнтычнасці. І самае парадаксальнае, што мы са сваёй постсавецкай спадчынай і неасавецкай спадчынай — захоўваем традыцыйнае праваслаўе, традыцыйны каталіцызм, традыцыйны пратэстантызм.
Мяне ванітуе ад слова «гендар», «гендарны баланс». Феміністкі — гэта жанчыны, у якіх ня склалася асабістае жыццё. Альбо гэта латэнтныя лесбіянкі, альбо гэта людзі, якія не рэалізавалі сябе ў жыцці. Няма фемінізму і гендара. Ёсць полавая ідэнтычнасць[1]. — пра каштоўнасці

  •  

Нам спрабуюць падмяніць сэнсы быцця, якія вызначалі жыццё нашых продкаў стагоддзямі ... перафарматаваць, каб тое, што для нас заўсёды было прадметамі гонару, было прафаніравана, прыніжана, абсмяяна і абражана. І наадварот, тыя падлюгі, якія палілі нашы вёскі, тыя, хто здраджваў гэтай краіне, хто вывешваў на Доме ўрада знакі СС і маршыраваў з крыкамі «Зік Хайль», раптам аказаліся «самотнымі героямі за беларускую незалежнасць»[2]. — пра беларускі калабарацыянізм

  •  

Хлусня, калі вы кажаце, што нейкі падлюга, блізкі вам па ідэалогіі, калі ён спальваў беларускія вёскі і забіваў дзяцей, проста дзейнічаў у цяжкіх абставінах, напрыклад, змагаўся за нейкую антыкамуністычную краіну, якая знаходзіцца на захадзе. ... У маім выпадку гэта асабліва балюча, бо гэта гісторыя маёй сям’і, якая адтуль, з Беласточчыны. Бо прыходзілі і забівалі, і я гэта ведаю з дзяцінства. Ёсць нейкія рэчы, якія мы ведаем на ўзроўні вуснай памяці. Найважнейшая функцыя гістарычнай памяці — захоўваць базавыя фундаментальныя каштоўнасці, якія робяць нас дзяржавай, народам, нацыяй[3]. — пра рэйд Рамуальда Райса у 1946 годзе

  •  

Ёсць фігуры неадназначныя, якія павялічваюць лінію разлому. Ёсць фігуры, якія могуць быць культавымі для нейкай субкультуры. Але чалавек, якія называе, скажам, праваслаўе «сабачай верай» (калі ў нас 80 працэнтаў праваслаўных), ці можа такі чалавек быць нацыянальным героем краіны?[4]. — пра Кастуся Каліноўскага

  •  

Для мяне беларуская нацыя, гэта, калі гаварыць па-беларуску, — «сумоўе», гэта сімфонія моваў, культур і традыцый[5].

  •  

У нас здраднікаў практычна не было, нам паліцаяў па імпарце прывозілі з суседніх рэспублік, і мы здзейснілі сусветны хрысціянскі подзвіг. І калі нам сёння на розных рэсурсах падонкі, якія расслаблена пазіруюць, апрануўшы нашу беларускую вышыванку, а паверх яе надзеўшы мундзір паліцая, тлумачаць, што гэта былі не калабаранты, але героі беларускага народу, з гэтым трэба змагацца[6]. — пра беларускі калабарацыянізм

  •  

У межах зоны гісторыка-культурнай каштоўнасці, паводле беларускага заканадаўства, без дазволу Міністэрства культуры нельга ўзводзіць спаруды. Год таму па-хамску і хуліганску без дазволу беларускіх уладаў паставілі гэтыя 70 новых крыжоў... У нас перад Вялікаднем прынята наводзіць парадак на месцах смутку, на месцах, дзе сапраўды загінулі людзі. Таму і плот, і добраўладкаванне на гэтым месцы будзе[7]. — пра знос крыжоў у Курапатах

  •  

У нас вельмі някепская сістэма адукацыі, дастаткова якасная. Калі мы параўнаем бясплатную муніцыпальную англа-саксонскую сярэднюю школу і нашу школу, то мы выйграем па ўсіх параметрах. І гэта праўда[8]. — пра беларускую адукацыю

Спасылкі[правіць]

  1. Прафэсар Марзалюк ня будзе прымушаць дэпутатаў Палаты размаўляць па-беларуску. // Радыё Свабода. 14 кастрычніка 2016
  2. Марзалюк: Той, хто называў праваслаўе «сабачай верай», не можа быць нацыянальным героем // Наша Ніва. 18.03.2019
  3. Марзалюк: Той, хто называў праваслаўе «сабачай верай», не можа быць нацыянальным героем // Наша Ніва. 18.03.2019
  4. Марзалюк: Той, хто называў праваслаўе «сабачай верай», не можа быць нацыянальным героем // Наша Ніва. 18.03.2019
  5. Марзалюк: Той, хто называў праваслаўе «сабачай верай», не можа быць нацыянальным героем // Наша Ніва. 18.03.2019
  6. Марзалюк: Той, хто называў праваслаўе «сабачай верай», не можа быць нацыянальным героем // Наша Ніва. 18.03.2019
  7. Дэпутат Марзалюк назваў знос крыжоў у Курапатах навядзеньнем парадку перад Вялікаднем (b-x-old). svaboda.org (7 красавіка 2019). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2019. Праверана 8 красавіка 2019.
  8. Марзалюк: Беларускія бясплатныя школы лепшыя за бясплатныя англа-саксонскія. nn.by (28 мая 2019). Архівавана з першакрыніцы 29 мая 2019. Праверана 29 мая 2019.