Быў у пана верабейка гаварушчы
«Быў у пана верабейка гаварушчы» ― кніга Зміцера Бартосіка за якую ён атрымаў Літаратурную прэмію імя Ежы Гедройца.
Цытаты
[правіць]Пра Беларусь я ўпершыню пачуў восеньню 1978-га. Мы жылі з маці ў Ніжнім. Бацька быў на стажыроўцы ў Маскве і па тэлефоне паведаміў, што мы пераяжджаем у «Белоруссию». Першае, што я зрабіў, — разгарнуў геаграфічны атляс СССР і тут жа расчараваўся. БССР была пафарбаваная самай брыдкай фарбай, нейкая брудна-фіялетавая пляма паміж яркай зялёнай Украінай і сонечна-жоўтай Літвой. Што там можа быць цікавага, акрамя назвы? «Белоруссия» ў мяне асацыявалася з футбольнай «Барусіяй». Падбадзёрыла суседка: «Белоруссия — это здорово! Там теплей будет. Только язык у них чудной. Вместо “умерла” говорят “померла”».[1] — З кнігі. | |
| — Зміцер Бартосік |
- — «Untitled»
Зноскі
- ↑ Быў у пана верабейка гаварушчы Untitled
