Рэй Брэдберы
Рэй Брэдберы | |
Рэй Брэдберы.
| |
Нараджэнне | |
Грамадзянства | |
ЗША | |
Рэй Брэдберы — амерыканскі .
Цытаты
[правіць]Нас зашмат. Нас мільярды, і гэта зашмат. Усе не ведаюць адзін аднаго. Прыходзяць чужынцы і гвалцяць цябе. Чужыя выдзіраюць у цябе сэрца, высмоктваюць кроў. Божухна, хто гэтыя людзі? Я іх у жыцці ніколі ня бачыў. |
Мы — немагчымасць у немагчымым сусвеце. |
Як рэдка на твары іншага чалавека можна ўбачыць адлюстраванне твайго ўласнага твару, тваіх патаемных, трапяткіх думак. |
— Атрымліваецца, я нябожчык? Чатыры гады ляжу на могілках? Чаму ж мне ніхто не паведаміў? |
- — «Вітаю, мне трэба ісьці»
— Гэнры, чатыры гады — доўгі тэрмін… |
- — «Вітаю, мне трэба ісьці»
Мужчыны старэць не сьпяшаюцца, а паміраюць раней. Жанчыны старэюць раней, а паміраць не сьпяшаюцца. |
- — «Вітаю, мне трэба ісьці»
— Той, хто гатовы апусьціцца на любы падсьціл, ня мае права разважаць ні пра думкі, ні пра пачуцьці. |
- — «Заданьне на падзел»
— Трэба сёе-тое пераглядзець. Вазьму-ка я назад Джона Чывэра. |
- — «Заданьне на падзел»
— Ох, скажыце, калі ласка! — Яна села ў фатэль, паклала рукі на калены і нахілілася наперад, ківаючы ў бок кніжных гор. — Здаецца, я пачынаю разумець, дзе паміж Намі прайшла расколіна. Твае ўлюбёныя кнігі для мяне — глупства. Мае для Цябе — барахло. Смецьце. Чаму Мы гэтага не заўважылі дзесяць год таму? |
- — «Заданьне на падзел»
– Гэта тое ж самае, калі некаторыя забываюцца, што жывуць! – Бацька засьмяяўся ўголас. – Людзі жывуць семдзесят гадоў і проста не заўважаюць. Яны забываюцца казаць: чорт пабяры, бо я жывы! |
- — «Мяркую, Ты цікавішся, чаму мы тут?»
– Не давай абяцаньняў, калі ня маеш патрэбы іх выконваць, |
- — «Мяркую, Ты цікавішся, чаму мы тут?»