Барыс Стамахін

Барыс Стамахін

Барыс Уладзіміравіч Стамахін.

Нараджэнне

24 жніўня 1974

Грамадзянства

Расія

Род дзейнасці

палітычны актывіст

Барыс Уладзіміравіч Стамахін (руск.: Борис Владимирович Стомахин; нарадзіўся 24 жніўня 1974 году) — расейскі палітычны актывіст і публіцыст, прыхільнік незалежнасьці Чачэніі і распаду каляніяльнай расейскай дзяржавы. Атрымаў найбольшы тэрмін зняволення ўсіх асуджаных па 282 артыкуле КК РФ. Выйшаў на волю 21 сакавіка 2011 году. Зноў затрыманы 20 лістапада 2012 году па падазрэньні ў парушэньні тых жа артыкулаў КК РФ. 22 красавіка 2014 прысуджаны да 6,5 гадоў пазбаўленьня волі.

Выказванні

Вы, дарэчы, памятаеце, што Іван IV (Жахлівы) зрабіў з Ноўгарадам за адно толькі падазрэньне, што той хоча «адкласціся да Літвы»? А бо менавіта Іван Жахлівы — родапачынальнік той «расейскай цывілізацыі», таго самага «расейскага сьвету», які зараз ўсялякае сьмецьце абараняе ў «Новарасеі» ад «злосных бандэраўцаў». Так, «Градаў» і танкаў у Івана Жахлівага не было; але — і з «Градамі», і з танкамі, і са штурмавой авіяцыяй — абыходжаньне ўкраінскай арміі з прамаскоўскімі тэрарыстамі Данбаса ўсё роўна на некалькі парадкаў мякчэй, чым абыходжаньне апрычнікаў з наўгародцамі.  — З турэмнага артыкулу

Вы, кстати, помните, что Иван IV (Грозный) сделал с Новгородом за одно только подозрение, что тот хочет «отложиться к Литве»? А ведь именно Иван Грозный — родоначальник той «русской цивилизации», того самого «русского мира», который сейчас всякое отребье защищает в «Новороссии» от «злобных бандеровцев». Да, «Градов» и танков у Ивана Грозного не было; но — и с «Градами», и с танками, и со штурмовой авиацией — обращение украинской армии с промосковскими террористами Донбасса все равно на несколько порядков мягче, чем было у опричников с новгородцами.

	Якія расейцам правы чалавека!.. Народ, у якога рабства ў крыві? Усім дэспатам сраку што ліжа ад веку, Да Сталіна поўны пяшчотнай любові.  — З вершаў Барыса Стамахіна
	Какие уж русским права человека!.. Народ, у которого рабство в крови, Всем деспотам жопу лизавший от века И к Сталину полный нежнейшей любви.

Забівалі чачэнцаў, сілай хрысьцілі татар, Роднай мовай казаць не давалі палякам... І сягоньня ў Расеі ўсё той жа імпэрскі ўгар, І сягоньня суседзяў бамбіць ўсё няймецца Расеі праклятай! Праз стагодзьдзі ідзе тых традыцый жуда — „Іншародцаў“ пагромы, „зачысткі“, бізуны ды кулі... І сягоньня ў Расеі ўсё той жа імпэрскі ўгар, Ды калі ж распадзецца яна, каб свабодней народы ўздыхнулі?!.  — Верш Барыса Стамахіна „Імпэрскі ўгар“

Убивали чеченцев, насильно крестили татар, На родном языке говорить запрещали полякам... И сегодня в России все тот же имперский угар, И сегодня соседей бомбить всё неймется России проклятой! Сквозь века продолжается этих традиций кошмар — „Инородцев“ погромы, „зачистки“, нагайки и пули... И сегодня в России все тот же имперский угар. Так когда ж распадется она, чтоб свободней народы вздохнули?!.

Нічога, апроч пагарды, не выклікае Саюз правых сілаў са сваім кепска замаскаваным шавінізмам, актывісты якога прыйшлі да беларускага пасольства ў Маскве размахваць расейскімі трыкалёрамі ў Дзень незалежнасьці Расеі. Расея залівала Беларусь крывёю не адзін раз у яе гісторыі. Менавіта карнай экспэдыцыяй супраць польска-беларускага паўстаньня Тадэвуша Касьцюшкі ў 1794 г. беларусам помны “вялікі палкаводзец” імпэрыялістычнай Расеі Сувораў — помны як кат, карнік і мясьнік, правобраз цяперашніх Казанцавых і Трошавых. Шлях беларускага народу зь яго старадаўняй эўрапейскай гісторыяй — у Эўропу, у Эўрасаюз і NATO, а не пад ярмо новай бізантыйскай крамлёўскай аўтакратыі. Няхай захопнікі не разяваюць на яе сваіх ратоў, а то і пад Менскам і Горадняй партызанам давядзецца ўціхамірваць іх імпэрскія апэтыты тымі ж сродкамі, якімі робяць гэта цяпер пад Шалі і Джахарам партызаны другога няскоранага народу. Жыве Беларусь! Жыве вечна!